© VisualActivityr 2014
9 maart 2011 1e college
Anderson’s “Oude plichten” nog steeds niet verouderd?
9 maart 2011 2e college
Een verleden wordt uitgevonden
23 maart 2011 2e college
Vrijmetselarij en religie
Ook de vrijmetselarij heeft de neiging om, zoals de
Rozenkruisers-bewegingen dat ook doen, de teksten
die haar huidige vorm bepaalden te verwaarlozen.
Het is zelfs de vraag of we nog wel begrijpen wat
Anderson met het woord plichten bedoelde. In elk
geval gaf hij ons de allegorie van “leven en wereld als
een te voltooien bouwwerk”.
Men moet deze tekst zien tegen de achtergrond van
het 18e eeuwse Londen, dat herrees uit een eeuw
van godsdiensttwisten, politieke strijd, rampspoed
(verwoestende brand en pest) en oorlog.
In het tweede college komen de teksten aan bod die
Anderson toevoegde om de vrijmetselarij een verleden te
geven zodat ze tussen al die clubs en societys, orden en
ambachten een eigen en indrukwekkend karakter zou
krijgen. Werd zo de vrijmetselarij een Koninklijke Kunst
met een ridderlijk verleden?
Recente studies, zoals die van Dachez, hebben een
nieuwe visie op Andersons “inventiviteit” getekend.
Tradities worden nu eenmaal ook wel eens met de beste
bedoelingen verzonnen.
Wordt ook de vrijmetselarij geseculariseerd? Zien we
in de spiegels van het recente verleden en de nog
vage toekomst een beeld van een nuchtere
vrijmetselarij, die het boek “Koningen” uit het oude
Testament vergeten zal?
Die, om het zo maar te zeggen, langzamerhand een
Rotary met een schimmig verleden en wat vage
noties van spiritualiteit wordt. Die door de symboliek
van de bouw meer verward wordt dan dat ze er
diepgang en een beeld van een Schepper of zelfs
maar een “voortstuwende wereldorde” in ziet?
Br. Faubel maakte zich een halve eeuw geleden al
zorgen over een vrijmetselarij die zou verschralen tot
een “potje bier vereniging”.